Προς τον κάθε Πέλκα…

Δύο μέρες τώρα όλοι ασχολούνται με τον πανηγυρισμό του Πέλκα. Ειδικοί και μη. Σχετικοί και άσχετοι. Οι περισσότεροι καταδικάζουν, κράζουν, καταγγέλουν. Αναλύσεις μακροσκελείς ή πιο σύντομες μιλούν για το σεξισμό στα ελληνικά γήπεδα, την αντρίλα, τις άσεμνες χειρονομίες που αμαυρώνουν την  εικόνα του αθλήματος. Και πολύ περισσότερο κριτικάρονται αυτοί που στήριξαν ή στηρίζουν τέτοιου είδους χειρονομίες σαν αυτή του πιτσιρικά παίκτη του ΠΑΟΚ. Και καλά κάνουν όσοι την «πέφτουν» σε τέτοιες συμπεριφορές. Πόσα κιλά ψυχή και αρχίδια έχει ο κάθε παίκτης που σκοράρει στο φινάλε, που βάζει το τελευταίο καθοριστικό τρίποντο στη λήξη του αγώνα ή τον τελευταίο πόντο σε αγώνα βόλει, δεν φαίνεται από την κίνηση να μας τα δείξει. Στους οπαδούς του, στους συμπαίκτες του, στους αντιπάλους, παντού… Φαίνεται από αλλού… Ενα βλέμμα, μια κραυγή, μια υψωμένη γροθιά, μπορεί να σημαίνουν πολύ περισσότερο ψυχή και πάθος…

Κύριε Πέλκα…

Κύριε Πέλκα, και κάθε κύριε Πέλκα, μπορείς να συνεχίσεις να πανηγυρίζεις ένα γκολ, ένα καλάθι, ένα πόντο, με αυτόν τον τρόπο. Να πιάνεις τα τέτοια σου, να τα δείχνεις, αμα γουστάρεις και είσαι και πολύ πολύ αρχιδάτος, να ξεβρακώνεσαι να τα βλέπουμε κιόλας. Η αλήθεια είναι πως η εικόνα σου, πέραν όλων των άλλων, προκαλεί γέλιο. Δεν σε  κάνει περισσότερο μάγκα, μάλλον σαν καρικατούρα δείχνεις. Ασε που έχουμε δει γυναίκες να πανηγυρίζουν με μεγαλύτερη καύλα από τη δική σου.  Και ακόμη μια αλήθεια: Αμα γουστάρεις να μας τρελάνεις και μας τους οπαδούς σου διάλεξε έναν από τους παρακάτω τρόπους να πανηγυρίσεις. Να ξέρεις πως αυτή η εικόνα θα μείνει στην ιστορία και στο μυαλό μας. Η άλλη, με το να κρατάς τα τέτοια σου σαν να κατουριέσαι, πολύ σύντομα θα την ξεχάσει η ιστορία. Ή απλά θα σε κατατάξει στους αστείους του έργου…