Είσαι οπαδός μιας ομάδας. Την υποστηρίζεις και την αγαπάς. Την ακολουθείς. Παθιάζεσαι για αυτήν. Πονάς με τις αποτυχίες και χαίρεσαι με τις επιτυχίες της. Αισθάνεσαι μέρος του συλλόγου. Αναπόσπαστο κομμάτι. Δεν είσαι εκεί, στην κερκίδα, ως πελάτης, ως καταναλωτής, ως θεατής. Είσαι με όλο σου το είναι. Πιστεύεις πως αν φωνάξεις πιο δυνατά θα επηρεάσεις θετικά την εξέλιξη του αγώνα. Είσαι σίγουρος πως ένα γεμάτο γήπεδο, μια γεμάτη γωνιά σε ένα εκτός έδρας θα δώσει μεγαλύτερη ώθηση στους παίκτες της ομάδας σου.
Είσαι εκεί κάθε χρονιά, κάθε σεζόν. Ξέρεις τους παίκτες όλους με τα ονόματά τους αν και ποτέ δεν τους έχεις δει από κοντά. Ούτε καν τους έχεις σφίξει το χέρι. Ξέρεις όλο το τεχνικό τιμ, τους βοηθούς, τους ανθρώπους που δουλεύουν για τον σύλλογο. Και αυτούς που είναι τώρα, και αυτούς που ήταν πριν, και αυτούς που μήταν πολύ πιο πριν, ίσως και πριν γεννηθείς. Δεν έχεις φιλική σχέση. Δεν έχεις προσωπική σχέση. Δεν ξέρεις τι μυαλά κουβαλάνε. Σε νοιάζει μόνο που όλοι αυτοί φορούν τη φανέλα της αγαπημένης σου ομάδας. Με το σήμα που έχεις πάνω από το κρεβάτι σου ή πάνω από το γραφείο σου. Ζεις για την Κυριακή. Για να πας γήπεδο και να βάλεις το λιθαράκι σου σε μια ακόμα γιορτινή, καυτή ατμόσφαιρα που χωρίς αυτήν ίσως δεν έχει νόημα το γήπεδο.
Και ξαφνικά ένα γαμημένο αεροπλάνο που κουβαλάει μέσα του αυτήν την ομάδα που αγαπάς, πέφτει και γίνεται κομμάτια. Και έτσι απλά, σε δευτερόλεπτα χάνεται μια ολόκληρη ομάδα. Και ο πόνος σου γίνεται βαθύς και ανείπωτος, βουβός και σκληρός. Ισως έχεις κάτσει έτσι ξανά μόνος μετά από μια ήττα ή μετά από έναν αποκλεισμό ή μετά την αποχώρηση ένος παίκτη θρύλου ή μετά το χαμό ενός παίκτη θρύλου. Μένεις εκεί στην κερκίδα, στο σπίτι σου, μόνος και φεύγεις τελευταίος. Μήπως και ο χρόνος γιατρέψει κάπως τα πληγωμένα σου συναισθήματα. Αυτή τη φορά επιστρέφεις στο γήπεδο, στην κερκίδα, στο σπίτι σου για να μπορέσεις να χωνέψεις πως οι παίκτες που έχεις σε αφίσα πάνω από το κρεβάτι σου και τους έχεις αποθεώσει τόσες φορές στο γήπεδο δεν υπάρχουν πια. Δεν υπάρχουν.
Μικρέ, κράτα την ομάδα στην καρδιά σου, εκεί μένει για πάντα ότι και να γίνει. Και ο σύλλογος που λατρέυεις θα ξανασταθεί στα πόδια του. Και θα ξανασηκωθείς από τα τσιμέντα με το κεφάλι ψηλά να χαζεύει μια το παιχνίδι και μια τη μαγική ατμόσφαιρα γύρω σου. Όσοι δεν έχουν αγαπήσει μια ομάδα, δεν έχουν υπάρξει οπαδοί δεν μπορούν να νιώσουν τι συναισθήματα μπορεί να δημιουργήσει μια μπάλα…