Heute für den FC, morgen gegen die AfD
Την περασμένη Παρασκευή, 21 Απρίλη, στον αγώνα της Κολωνίας με την Χοφενχαϊμ, οι Coloniacs σήκωσαν ένα πανό ενάντια στο φασιστικό κόμμα AFD (Εναλλακτική για τη Γερμανία) το οποίο έγραφε: Σήμερα με την FC, αύριο ενάντια στο AFD. Την επόμενη του αγώνα, Σάββατο, ήταν προγραμματισμένο στην πόλη το συνέδριο του κόμματος και είχε καλεστεί διαδήλωση από αντιφασιστικές και άλλες πολιτικές οργανώσεις. Είχαμε κάνει μια αναφορά σε αυτήν την κίνηση των οπαδών της Κολωνίας και σε σχετικό post στο fb. Ηταν μια πρωτοβουλία που σχολιάστηκε ιδιαίτερα στην Κολωνία αλλά και συνολικά στη Γερμανία και ειδικά στο χώρο του ποδοσφαίρου και στην οπαδική σκηνή. Δεν ήταν λίγοι αυτοί που διαφώνησαν με τη συγκεκριμένη ενέργεια λέγοντας το πολύ γνωστό και στα μέρη μας, πως «καλό είναι να μένουν τα πολιτικά έξω από το γήπεδο». Οι Coloniacs με ανακοίνωση που έβγαλαν πριν τρεις μέρες θέλησαν να μιλήσουν για αυτή την ενέργεια, και να υπερασπιστούν δημόσια το «πέσιμο» μέσω του πανό στους φασίστες και φυσικά να απαντήσουν στη no politica στάση. Παρακάτω δημοσιεύουμε αποσπάσματα από την ανακοίνωσή τους και τα αφιερώνουμε και εμείς με τη σειρά μας στους ντόπιους υπερασπιστές του no politica…
«Τα σπορ και η πολιτική δεν διαχωρίζονται…»
(…)Την προηγούμενη Παρασκευή σηκώσαμε στο γήπεδο ένα πανό ενάντια στο AFD. Το κάναμε γιατί θεωρούμε πως το συγκεκριμένο κόμμα εκφράζει ακραίες εθνικιστικές, ρατσιστικές και σεξιστικές θέσεις. Πρόκειται για ένα κόμμα που με τις θέσεις που εκφράζονται από τα μέλη και τους οπαδούς του, δηλητηριάζει τη δημοκρατία και τις ατομικές ελευθερίες (…)
(…)μας κατηγορούν επειδή εκφράσαμε πολιτικό λόγο στην κερκίδα και πως θα έπρεπε να αφήσουμε τα πολιτικά μας πιστεύω έξω από την κερκίδα και το γήπεδο. Εδώ και εφτά χρόνια που λειτουργούμε ως γκρουπ, το βλέπουμε αλλιώς. Θεωρούμε πως σπορ και πολιτική είναι άρρηκτα συνδεδεμένα. Το γήπεδο είναι ένας καθρέπτης της κοινωνίας. Οπουδήποτε συναθροίζεται κόσμος και μιλάει μεταξύ του, τα πολιτικά θέματα είναι παρόντα. Δεν αρκεστήκαμε μόνο στο πανό τη μέρα του αγώνα. Είμασταν παρόντες και στη μεγάλη διαδήλωση του Σαββάτου (…)
(…)ναι, ζούμε σε έναν κόσμο, μια Ευρώπη, που έχει προβλήματα. Προβλήματα παρόμοια με άλλες χώρες και ηπείρους. Ανεργία και φτώχεια. Τα ζούμε εμείς εδώ όπως παντού. Ολόκληρες περιοχές αποκλεισμένες από παντού, μια ενδυνάμωση των εθνικισμών, ακραίος θρησκευτικός φανατισμός και βία. Αβέβαιο μέλλον για εμάς, τα παιδιά μας και όλη την ανθρωπότητα. Είμαστε όμως όλοι μαζί. Ολοι αυτοί που βιώνουμε τα ίδια προβλήματα, πρέπει να είμαστε όλοι μαζί. Να κάτσουμε όλοι μαζί να βρούμε λύσεις, να αντισταθούμε και όχι να δημιουργούμε διαχωρισμούς μεταξύ μας. Δεν δεχόμαστε λύσεις του τύπου «Εμείς πάνω από όλα και όλους», που μας λέει το AFD. Οι μετανάστες που ζουν εδώ είναι σαν εμάς. Σαν Ευρωπαίοι έχουμε μάθει να ταξιδεύουμε ελεύθερα παντού χωρίς περιορισμούς, να γνωρίζουμε νέες κουλτούρες και νέους πολιτισμούς, να τρώμε φαγητά που δεν ήξεραν καν οι παππούδες μας, να περνάμε καλά χωρίς να μας νοιάζει τι εθνικότητα έχει ο διπλανός μας. Εχουμε φίλους, συναδέλφους και γνωστούς από παντού: από την Τουρκία, το Ιράν, τη Ρωσσία, την Αμερική, την Κίνα, την Ιταλία, το Ισραήλ, την Πολωνία(…)
(…)η ρητορική μίσους του AFD εύκολα μπορεί να μην γίνει πιστευτή αρκεί να κοιτάξουμε γύρω μας και στην καθημερινότητά μας. Δεν είναι όλοι οι μουσουλμάνοι εγκληματίες. Είναι πολύ περισσότερο εγκληματίες οι πρόεδροι των ομάδων μας και η διοίκηση του γερμανικού ποδοσφαίρου. Τα στάδια μας είναι, όπως και οι πόλεις μας είναι ασφαλείς. Μην ακούτε το AFD. Μέσα από τη διαφορετικότητα μας πρέπει να ξαναβρούμε το «εμείς». Να κοιτάξουμε πέρα από τη μύτη μας και να βρούμε τα κοινά με την πολώνη καθαρίστρια της απέναντι πολυκατοικίας, τον Τουρκο υπάλληλο του γειτονικού μας σουπερ μαρκετ, τη φτωχή γιαγιά που μένει στον τρίτο όροφο, τον άστεγο μπροστά απο το σουπερ μαρκετ, την οικογένεια Σύρων παρακάτω που προσπαθεί να επιβιώσει σε ένα νέο και εχθρικό περιβάλλον. Πρέπει να αποτρέψουμε τον κοινωνικό κανιβαλισμό που προτείνει το AFD. Πρέπει να μιλήσουμε μεταξύ μας, να οργανωθούμε και να δράσουμε. Αλλιώς θα πέσουμε με δύναμη πάνω στον τοίχο και αλίμονό μας…