Απαγόρευση μετακίνησης οπαδών του ΠΑΟ και του ΑΡΗ

Ανακοινώσεις

«Ανακοινώνεται ότι, σύμφωνα με Απόφαση που εκδόθηκε σήμερα από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού, απαγορεύεται η οργανωμένη και μεμονωμένη μετακίνηση των φιλάθλων της ομάδας Π.Α.Ε. ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ στο Εθνικό Στάδιο Ιωαννίνων, κατά τη διεξαγωγή του αγώνα ποδοσφαίρου μεταξύ των ομάδων «Π.Α.Ε. Π.Α.Σ. ΓΙΑΝΝΙΝΑ – Π.Α.Ε. ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ», αύριο (04-02-2017) και ώρα 19:30, στο πλαίσιο της 19ης αγωνιστικής του πρωταθλήματος της SUPER LEAGUE, περιόδου 2016 – 2017, για εξαιρετικούς λόγους διαφύλαξης της δημόσιας τάξης και ασφάλειας».

«Απαγόρευση οργανωμένης και μεμονωμένης μετακίνησης καθώς και διάθεσης εισιτηρίων των φιλάθλων της φιλοξενούμενης ομάδας ΠΑΕ Άρης κατά την διεξαγωγή του ποδοσφαιρικού αγώνα της 14ης αγωνιστικής της FOOTBALL LEAGUE περιόδου 2016-17, μεταξύ των ομάδων «ΠΑΣ Λαμία 1964 – ΠΑΕ Άρης», ο οποίος θα διεξαχθεί την Κυριακή 05-02-2017 και ώρα 15:00 στο ΔΑΚ Λαμίας».

Απορίες

Είναι πραγματικά εντυπωσιακό αυτό που συμβαίνει με τις μετακινήσεις και τις απαγορεύσεις. Ας πούμε: στη Λαμία επετράπη πριν μερικές εβδομάδες η παρουσία οπαδών της ΑΕΚ για τον αγώνα κυπέλλου με την τοπική ομάδα, γιατί απαγορεύεται η παρουσία αυτών του ΑΡΗ; Αλλο παράδειγμα: στα Γιάννενα βρέθηκαν πρόσφατα οπαδοί του ΠΑΟΚ και του Ολυμπιακού, γιατί έφαγαν άκυρο οι οπαδοί του Παναθηναϊκού;  Και πέραν των συγκεκριμένων περιπτώσεων, υπάρχει και το εξής ερώτημα που μάλλον  απάντηση δεν θα πάρουμε ποτέ: όσον αφορά τις συγκεκριμένες απαγορεύσεις, έχουμε να κάνουμε με οπαδούς δύο ομάδων, οι ομάδες των οποίων, θα βρεθούν αντιμέτωπες σε δύο εβδομάδες με παρουσία φιλάθλων και των δύο! Ενώ λοιπόν, δεν έχει καν τεθεί ζήτημα απαγόρευσης παρουσίας οργανωμένων οπαδών και η στυνομία εγγυάται την ομαλή διεξαγωγή του αγώνα, γιατί δεν μπορεί να εγγυηθεί και την ασφάλεια σε ματς μικρότερης έντασης και σημασίας απο έναν τελικό όπως αυτα του Πας με τον Παναθηναϊκό και της Λαμίας με τον ΑΡΗ; Ε; Γιατί;

Δεν ξέρουμε πραγματικά αν ζούμε ένα θέατρο παραλόγου ή ένα θέατρο ανικανότητας ή ένα θέατρο σκιών με πολλούς καραγκιόζηδες. Είναι πάντως αλήθεια, πως ο νόμος είναι έτσι φτιαγμένος που μπορεί ο κάθε εμπλεκόμενος να αρνηθεί πολύ απλά και ωραία την παρουσία φιλοξενούμενων οπαδών και πολύ απλά και ωραία να εφαρμοστεί η απόφαση. Δηλαδή, αρνείται για παράδειγμα η διοίκηση της χ, ψ ομάδας την παρουσία φιλοξενούμενων οπαδών για τους χ, ψ λόγους. Τέλος, δεν επιτρέπεται η μετακίνηση. Δέχεται η διοίκηση της χ, ψ ομάδας την παρουσία  φιλοξενούμενων οπαδών αλλά η αστυνομία αρνείται; Τέλος, δεν επιτρέπεται η μετακίνηση. Δέχονται όλοι την παρουσία φιλοξενούμενων οπαδών, αλλά ο χ,ψ Βασιλειάδης λέει όχι; Τέλος, δεν επιτρέπεται η μετακίνηση…

Είναι ελεύθεροι πολίτες οι οπαδοί ή πρέπει να μετακινούνται με άδεια;
Είναι ελεύθεροι πολίτες οι οπαδοί ή πρέπει να μετακινούνται με άδεια;

Και εμείς τι κάνουμε;

Πάνε τώρα τόσα χρόνια που κρατάει αυτό το θέατρο. Τις περισσότερες φορές, τα θύματα, εμείς οι οπαδοί, έχουμε μείνει στη γκρίνια, στις ανακοινώσεις, στα πανό, σε κινήσεις διαμαρτυρίας που δεν είναι ουσιαστικές και αποτελεσματικές. Εχουμε ουσιαστικά δεχτεί αυτήν την κατάσταση. Ελάχιστες είναι οι περιπτώσεις όπου έμπρακτα, με την συνεισφορά οπαδών της γηπεδούχου ομάδας έσπασε το μέτρο της απαγόρευσης και βρέθηκαν στο γήπεδο φιλοξενούμενοι οπαδοί. Επίσης τις περισσότερες φορές οι όποιες αντιδράσεις μένουν στα στενά όρια του κάθε συνδέσμου και της κάθε θύρας. Αν όμως δεν κάνουμε κάτι από κοινού, μιας και το ζήτημα αφορά όλους τους οπαδούς, η κατάσταση αυτή θα συνεχιστεί ες αει. Τα «μεγάλα ματς – ντέρμπι» θα συνεχίσουμε να τα βλέπουμε από την τηλεόραση και τα «μικρά» για να τα δούμε από κοντά θα πρέπει ως κασκαντέρ να επινοούμε τρόπο και σχέδια για να μπούμε τελικά σε ένα…απαγορευμένο γήπεδο, και όχι πάντα με επιτυχία.